02May
Demli Bir Çay İçimi
Yazan:BKILIÇ|Can Kardeşim Konya'da
Msn iletime “Can Kardeşim Askerde, O Gelene Kadar Da Bu Yazı Burada!” yazdıktan sonra çok kere Yunus’la balkonda çaydanlığı yanımıza alıp muhabbet ettiğimiz “yıllarca gün”ü hatırladım, yanımda söyleyeceğim sözü tahmin edebilen, bizim deyimimizle damarımda akan kanı bilen adam yoktu. Yıllarca her günümüz beraber geçmişti. Geçmişimizi anlatmaya kalksam inanın susmam; deli yürek izlediğimiz günleri, düzenli olarak tatlıcıya, dönerciye gitmelerimizi, esprilerimizi, birbirimizi tesellilerimizi… Başlıkları bile say say bitmez.Böyle bir adamın kaç tane sitemini yedim. Tezkereyi aldı gidemedim, izne geldi yanında kalamadım. Dert oldu içime, yanında olmam gerekiyordu, bunu yapabiliyordum hep. Kısmet demekten başka söyleyecek söz yok o konuda. Velhasıl 3 aylık bir hasretten sonra buraya geldi can kardeşim. Otogara karşılamaya gittiğimizde O’nu ilk gördüğümde hem çok değişmişti, hem hiç değişmemişti.
Muhabbetimiz yine her zamanki gibi tıkanmıyordu, hani bitmemiş
kardeşliğimiz, değişmemişiz. Arkadaşlarıma anlattığım gibiydi yine, arkadaşlarım söylediklerimin gerçek olduğunu gördü. Biz yine çay demledik, geçmişe döndüm, aynısını yaşıyordum. Kavgalarımızı, esprilerimizi, toyluklarımızı, her şeyi konuştuk. Biraz da yeni olaylar.. Sevdiğimle tanıştırdım; O sevdiğimi, sevdiğim de O’nu çok sevdi. Bu iş tamam, ikisine de güveniyordum, sağlam insanlardı, ikisine karşı da yüzüm yere eğilmedi.
kardeşliğimiz, değişmemişiz. Arkadaşlarıma anlattığım gibiydi yine, arkadaşlarım söylediklerimin gerçek olduğunu gördü. Biz yine çay demledik, geçmişe döndüm, aynısını yaşıyordum. Kavgalarımızı, esprilerimizi, toyluklarımızı, her şeyi konuştuk. Biraz da yeni olaylar.. Sevdiğimle tanıştırdım; O sevdiğimi, sevdiğim de O’nu çok sevdi. Bu iş tamam, ikisine de güveniyordum, sağlam insanlardı, ikisine karşı da yüzüm yere eğilmedi. 
